Λιδωρίκης

Επώνυμο οικογένειας αγωνιστών του 1821 από το Λιδορίκι της Φωκίδας. 1. Αθανάσιος (1788 – ;). Ήταν ανιψιός του Αναγνώστη (βλ. 2.). Στάλθηκε ως όμηρος στον Αλή πασά των Ιωαννίνων μαζί με τα εξαδέλφια του. Διακρίθηκε για τη φιλομάθειά του και την ευχέρειά του στην εκμάθηση ξένων γλωσσών. Μετά τις σπουδές του, υπηρέτησε στην Αυλή του Αλή πασά ως σφραγιδοφύλακας και γραμματικός. Μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία και θέλησε να μυήσει και τον Αλή πασά, αλλά απέτυχε εξαιτίας της αντίδρασης ισχυρών Φιλικών. Περιέπεσε στη δυσμένεια του Αλή πασά και αναγκάστηκε να καταφύγει στην Άρτα. Εκεί ο Μπαμπά πασάς κατόρθωσε να τον συλλάβει, αλλά σώθηκε με την επέμβαση του Ισμαήλ πασά. Με ενέργειές του, ο Αλή πασάς πείστηκε να δώσει στους Σουλιώτες την Κιάφα και το Κούγκι. Ο Λ. έδρασε επίσης ως πολιτικός στο κόμμα του Ιωάννη Κωλέττη στη Στερεά Ελλάδα. Επί Καποδίστρια διετέλεσε διοικητής Λιβαδειάς και επί Όθωνα σύμβουλος επικρατείας, γερουσιαστής και βασιλικός επίτροπος στην Ιερά Σύνοδο. Τα απομνημονεύματά του εκδόθηκαν το 1955 στα Ιωάννινα με επιμέλεια του Τάκη Λάππα. 2. Αναγνώστης (1767 – 1827). Κοτσαμπάσης του Λιδορικίου και πολιτικός στη διάρκεια του Αγώνα. Τέθηκε στην υπηρεσία του Αλή πασά ως διαχειριστής πολλών κτημάτων του. Όταν ξέσπασε η Επανάσταση, βρισκόταν σε διάσταση με τον Οδυσσέα Ανδρούτσο και παραλίγο να σκοτωθεί από αυτόν. Σώθηκε με επέμβαση του βοεβόδα της περιοχής Ισούφ Δεβένη Κονιτζιώτη και προσέφερε θετικές υπηρεσίες καθ’ όλη τη διάρκεια της Επανάστασης, κυρίως χάρη στη μόρφωσή του, που του επέτρεπε να δίνει συνετές συμβουλές. 3. Αναστάσιος (1797 – 1845). Ήταν γιος του Αναγνώστη (βλ. 2.). Παραδόθηκε από τον πατέρα του στον Αλή πασά ως όμηρος, μαζί με τα εξαδέλφια του. Στα Ιωάννινα, υπήρξε μαθητής του Α. Ψαλλίδα και διακρίθηκε για τη φιλομάθειά του. Λίγο πριν από την Επανάσταση επέστρεψε στο Λιδορίκι και πρωτοστάτησε στην οργάνωση του Αγώνα στη γενέτειρά του. Λογικός και μετριοπαθής, δεν αναμείχθηκε στους εμφύλιους πολέμους και φρόντιζε να συμφιλιώνει τις αντίθετες φατρίες. Μετά την απελευθέρωση διετέλεσε σύμβουλος επικρατείας και γερουσιαστής. Πολιτεύθηκε στο κόμμα του Ιωάννη Κωλέττη. 4. Ασημώ (; – Αθήνα 1827). Ήταν αδελφή του Αναστάσιου (βλ. 3.) και γυναίκα του I. Γκούρα. Έδειξε μεγάλη τόλμη και αποφασιστικότητα στην πολιορκία της Ακρόπολης. Ανέλαβε μάλιστα, τη διοίκηση του φρουρίου μετά τον θάνατο του συζύγου της τον Σεπτέμβριο του 1826, μέχρι την άφιξη του Ν. Κριεζώτη. Σκοτώθηκε το 1827 από εχθρική βόμβα, ενώ βρισκόταν στο Ερεχθείο. 5. Παναγιώτης (1800 – 1861). Ήταν αδελφός του Αναστάσιου (βλ. 3.) και της Ασήμως (βλ. 4.). Υπηρέτησε τον Αγώνα ως πολιτικός. Σπούδασε στα Ιωάννινα μαζί με τον αδελφό του, όπου και μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία. Την περίοδο της Επανάστασης διετέλεσε πληρεξούσιος της πατρίδας του στις Εθνοσυνελεύσεις, ενώ έγινε γερουσιαστής επί Όθωνα.